Żwawik czerwieniak Aphyocharax anisitsi
Eigenmann i Kennedy, 1903
Aleksy Moj
Żwawik czerwieniak należy do jednej z najliczniejszych, bo obejmującej około 1000 gatunków rodziny ryb kąsaczowatych (Characidae). Aphyocharax anisitsi to dawniejszy Aphyocharax rubropinnis. W środowisku naturalnym występuje w dorzeczu Parany, w Argentynie. Żwawik czerwieniak jest typowym przedstawicielem ryb kąsaczowatych. Jest smukły, elegancki i żywy. Osiąga długość 4 do 5,5 cm. Kształt wysmukły, lekko bocznie ścieśniony. Ciało ma srebrzyste, z zielonkawo-niebieskim, błyszczącym nalotem. Grzbiet ciemniejszy. Z wyjątkiem bezbarwnych płetw piersiowych i górnej części płetwy ogonowej wszystkie płetwy są zabarwione na czerwony kolor. Ostre końce pierwszych promieni płetw grzbietowej i brzusznej są białe. Aby akwarystę cieszyły pełnią swych wspaniałych barw, trzeba im stworzyć właściwe warunki. Są to: temperatura 22 do 28°C, pH około 7. Twardość wody nie odgrywa specjalnej roli. Akwarium średnie o wymiarach np. 60 x 40 x 40 cm. Nakryte. Dobrze obsadzone roślinami z pozostawieniem wolnej toni wodnej. Pokarmy: żwawik czerwieniak zjada tak żywy jak i suchy pokarm. Z żywych pokarmów to oczliki, rozwielitki, siekane rureczniki, doniczkowce.
Fot: J. Koralewski
Do tarła przygotować trzeba akwarium 0 około 20-litrowej pojemności. Powinno być wymyte roztworem nadmanganianu potasowego, lub solanką a następnie wypłukane. Na dno akwarium można dać wygotowany żwir, lub szklany ruszt. Drobnolistne rośliny sadzimy w rogach tworząc kępy, gęstwy. Woda winna być świeża, odstana około 7 dni, przewietrzana 13 1 filtrowana. Temperatura 25-28°C. Żwawiki zwykle wycierają się w godzinach porannych. Bardzo chętnie zjadają złożoną ikrę. Z tego względu wskazane jest, aby hodowca obserwował tarło i po nim natychmiast odłowił ryby. Woda nie musi być głęboka, wystarczy 15 cm, z tym, że nad wodą winna znajdować się wolna przestrzeń co najmniej 10 cm, a akwarium należy nakryć, gdyż ryby w czasie tarła lubią wyskakiwać z wody. Akwarium tarliskowe przedzielamy szybą, wpuszczamy do jednej części samca a drugiej samicę. W tej sytuacji zainteresowanie sobą u tarlaków wzrasta. I wtedy hodowca, obserwujący tarło, powinien szybę usunąć. Tarło zwykle następuje natychmiast. Może ono trwać do 3 godzin. Liczba jaj sięga niekiedy około 500 sztuk. Po tarle ryby trzeba natychmiast wyłowić. Ikra nie jest wrażliwa na światło dzienne jednak trzeba ją chronić przed jaskrawym światłem słonecznym. Tarlaków w czasie pobytu w kotniku nie karmimy. Larwy lęgną się po około 36 godzinach, Czas wylęgu jest zależny od temperatury. Po wylęgnięciu larwy wiszą na roślinach i szybach akwarium. Początkowo larwy nie zawsze pływają w normalnej pozycji, ale od czasu do czasu odwracają się do góry brzuchem. To z czasem zanika. Zwykle po około 5 dniach narybek rozpoczyna pływać – karmimy go wtedy drobnym planktonem to jest wrotkami, pływkami oczlików, małymi rozwielitkami. Z braku żywego pokarmu można podawać roztarte żółtko (ale ostrożnie, niewielkimi porcjami, bo psuje wodę), sokiem wyciśniętych przez płótno doniczkowców, mlekiem w proszku, postępując następująco: bierze się między palce wskazujący i kciuk szczyptę mleka, strąca nadmiar z powrotem do naczynia z mlekiem, a to, co pozostanie na palcach, zdmuchuje się na powierzchnię wody w akwarium. W miarę wzrostu narybku karmimy go coraz większym pokarmem. Jeżeli narybek jest właściwie karmiony, to po około 6 tygodniach jego płetwy przybierają kolor czerwony. Żwawiki dojrzałość płciową osiągają po około 7 miesiącach, Żwawika czerwieniaka sprowadzono po raz pierwszy do Europy w 1906 r.