Pseudotropheus lombardoi (Burgess, 1977) Rodzina pielęgnicowate – Cichlidae
Pyszczak ten, w obrocie handlowym sprzedawany jest wciąż jako Pseudotropheus „lilancinius” i pochodzi z jeziora Malawi, gdzie żyje w przybrzeżnej strefie skalistej. Występuje tam endemicznie, tak zresztą, jak i pozostałe, znane gatunki rodzaju Pseudotropheus. Pseudotropheus lombardoi dorasta do 12 cm. Należy do tych ryb, które są bardzo chętnie nabywane przez miłośników akwariów, bowiem narybek, w odróżnieniu od innych gatunków, które są niepozornie ubarwione, ma piękny liliowoniebieski kolor. W tym stadium wzrostu narybku jeszcze nie można odróżnić samców od samic. Samce, dopiero gdy podrosną, wybarwiają się na kolor cytrynowożółty, a na końcu płetwy odbytowej pojawia się złotożółta plama. Samice natomiast pozostają niebieskie. Jest to ubarwienie odwrotne, niż u innych gatunków pyszczaków. Niektóre samice, w miarę starzenia się, przebarwiają się na kolor brudnoszarożółty.
Na ciele tak samca jak i samicy występuje 7 pionowych, ciemnych pasów, które u samca mają kolor zbliżony do brązowego, zaś u samicy liliowoniebieski, ciemny – w grzbietowej części ciała najciemniejszy, jakby przybrudzony. Pasy te okresowo mogą znikać. Z siedmiu pasów dwa: przy głowie oraz ogonie ryby, bywają niekiedy niewidoczne. Pasy te w partii brzusznej zwężają się i zanikają. Do hodowli P. lombardoi przygotowujemy akwarium o wymiarach od 80x50x50 cm. Im akwarium większe, tym lepsze stwarza warunki hodowlane. Budujemy w nim groty i kryjówki. Samce zajmują rewiry, a ponieważ wobec samic są brutalne, więc żeby załagodzić sytuację, do jednego samca dodajemy dwie i więcej samic. Sadzimy rośliny o twardych liściach. Akwarium powinno posiadać wydajny filtr i przewietrzacz. Woda o temperaturze 24 do 27oC, średnio twarda, zaś odczyn pH nie powinien spadać poniżej 7. Pożądana częściowa wymiana wody – co najmniej co 14 dni. Wymiana wody i podwyższenie temperatury o 1-2oC wpływa pobudzająco do odbycia tarła. Samica składa od kilku do 50 ziaren ikry, które inkubuje w jamie gębowej. Ilość ikry jest zależna od wieku samicy. Bardzo młode samice składają zaledwie po kilka jaj. Narybek, z chwilą wypłynięcia z jamy gębowej samicy, karmimy wrotkami, pływikami oczlików, także świeżo wylęgniętymi solowcami. Karmieniu ryb należy poświęcić wiele uwagi. Podajemy pokarm żywy, jak: larwy komarów, rozwielitki, oczliki. Pokarm suchy, pochodzenia zwierzęcego, należy mieszać z pokarmami roślinnymi, w proporcjach 1:1. Przydatne też mogą być pokarmy zamrożone, np. posiekane serce cielęce, z tym, że pokarm taki przed podaniem trzeba rozmrozić i ogrzać do temperatury wody w akwarium. P. lombardoi (P. lilancinius) pojawiły się w sprzedaży w 1974 r.
Literatura:
A. Brühlmeyer – Buntbarsche aus dem Malawi See – 1980 A. Szulc – Jezioro Malawi i jego mieszkańcy – 1984 W. Buchholz – Pseudotropheus lilancinius ein entgegentgesetzt gefärbter Malawi-Cichlide – DATZ 1976 nr 3 J. Krüger – Pseudotropheus spec. „lilancinius” AT 1977 nr 4