OJCZYZNA: Górny bieg Amazonki w Peru, Kolumbia i Brazylia.
MORFOLOGIA: Długość do 4 cm. Ciało wydłużone, mocno bocznie spłaszczone. Grzbiet ciemnooliwkowo zielony, brzuch żółtawo-biały. Od przedniego skraju oka aż do nasady płetwy tłuszczowej ciągnie się środkiem ciała, socżysto niebieskozięlony, wyraźny ostro zakończony pas, a pod nim rozpoczynając się przed środkiem ciała, przebiega pas intensywnie czerwony o tej samej szerokości. Płetwy bezbarwne, z wyjątkiem pierwszych promieni płetwy grzbietowej o białym zabarwieniu.
DYMORFIZM PŁCIOWY: Samiec smuklejszy ma linię brzuszną nieznacznie wklęsłą. Linia brzuszna samicy zaokrąglona (wypukła).
HODOWLA: Woda o temp. 20-22°C, miękka, lekko kwaśna lub obojętna, bardzo czysta. Ryby spokojne czują się dobrze w nie za jasno oświetlonym akwarium. Wszystkozerne.
ROZRÓD: Warunki optymalne: woda o temp. 22-23°C, miękka o odczynie 6,3-6,8 idealnie czysta – bardzo dokładnie przefiltrowana. Po odłowieniu tarlaków zbiornik należy nakryć i zaciemnić. Ze względu na trudności w dokładnym oczyszczaniu z grzybków i bakterii roślin, na których odbywa się tarło, lepiej stosować włókna torfu lub nitki tworzywa sztucznego przypominające glony. W pdątym dniu po wylęgu narybkowi należy podawać pokarm w formie pyłu. W jednym rzucie samica składa od 100-250 sztuk ikry.
OJCZYZNA: Dolny bieg Amazonki, okolice Aripiranga i Para.
MORFOLOGIA: Długość S cm. Ciało wydłużone, słabo bocznie spłaszczone. Grzbiet brązowawy do oliwkowoziełonego brzuch zielono-białawy. Głowa, pokrywy skrzelowe i tęczówki krwisto-czerwone, nad każdym okiem znajduje się jasnozielona plama. Od środka ciała aż do nasady ogona ciągnie się ciemny, z tyłu rozdwajający się pas.
DYMORFIZM PŁCIOWY: Samiec smuklejszy. samica nieco większa i bardziej zaokrąglona w partii brzusznej.
ROZRÓD: Woda o temp. 26°C miękka, lekko kwaśna (pH 6,2-6,5). Ryby niezbyt płodne. Młode lęgną się po 24 godzinach. Rozmnożenie udało się dotychczas jedynie paru hodowcom europejskim.
Fot: W. Dackiewicz
Tekst: H. Skrzyński
Aulonocara nyassae Regan 1921
RODZINA: Cichlidae – pielęgnicowate.
OJCZYZNA: Endemiczny gatunek zamieszkujący strefę piaszczystą jeziora Malawi (niezbyt liczny).
MORFOLOGIA: Długość ciała w naturze do 18 cm. Ryby importowane o długości 10-12 cm. w niewoli dalej nie rosną. Głowa samców stalowo-niebieska. Na tułowiu występuje w nocy 9 pionowych ciemniejszych pasów, widocznych także w momencie wystraszenia ryb. Młode ryby i dorosłe samice ubarwione jednakowo – szarobrunatne, marmurkowo nakrapiane
DYMORFIZM PŁCIOWY: Oprócz różnic w ubarwieniu (patrz wyżej) u starszych samców występuje ponadto zagłębienie linii czoła na wysokości oczu.
HODOWLA: Woda o temp. 26°C pH około 8 i o najniższej twardości 12°n. W żadnym wypadku nie należy ryb trzymać w wodzie kwaśnej. Karmić pokarmem żywym oraz roślinnym.
ROZRÓD: Warunki do tarła takie jak w hodowli. Ryby są pyszczkami, tj. wychowują młode w pysku. Do tarła wymagają zagłę bień w podłożu wyłożonym kamieniami. Przy temp. wody 24-26°C, twardości 16°n, pH 7,6. Brühlmeyer stwierdził wypuszczenie młodych z pyska w 22 dniu tarła.
MORFOLOGIA: Do 25 cm długości. Ryba krępa o wydłużonym i ostro zakończonym pysku. Głowa stosunkowo duża. Ubarwienie ciała żółtooliwkowe, z poprzecznymi ciemnymi pasami (widocznymi w nocy i po wystraszeniu ryby). Płetwy bezbarwne, jedynie grzbietowa obrzeżona jasnoniebieskim błyszczącym pasem.
DYMORFIZM PŁCIOWY: Płeć bardzo trudna do odróżnienia. Samica nieco grubsza w partii brzusznej i ma nieco bledsze ubarwienie. Atrap jajowych na płetwie odbytowej nie posiadają.
HODOWLA: Temperatura wody 22-24°C odczyn obojętny lub lekko kwaśny, średnio twarda, lekko osolona (1 łyżeczka soli na 101 wody). Akwaria duże (conajmniej 100l), dobrze obsadzone roślinami z dużą ilością kryjówek z kamieni i doniczek. Ryby agresywne (silnie rozwinięty terytorializm). wszystkożerne.
ROZROD: Temperatura wody 24- 28CC, odczyn obojętny średnio twarda. Ryby składają ikrę na podłożu twardym i następnie wychowują młode w pysku (samiec). Młode wypływają z pyska po 12-14 dniach i chowają się do niego przez dłuższy, okres czasu w razie niebezpieczeństwa. Narybek należy obficie karmić.
UWAGA: Według niektórych ichtiologów (np. Meinkena) P. kingsleyae jest podgatunkiem P. guntheri, inni uważają je za synonimy.